Διαβάζοντας τα σχόλια στη διαβούλευση για τον
νέο Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων (και ειδικά το τελευταίο «Δόκιμοι Υπάλληλοι
1Κ/2017») http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=14442&cpage=2&unapproved=14289&moderation-hash=6089c7678ce544f5b93618945694aa3a#comments
Αναδύθηκε ένας όρος που συνάντησα πέρυσι, χάρη σ’ ένα επιμορφωτικό σεμινάριο του Πανεπιστημίου Αιγαίου (αυτά που είναι
σίγουρα «μη συναφή» με την εργασία του/της Δικαστ. Υπαλλήλου και που απονέμει
πιστοποιητικό επιμόρφωσης, όπου -εκτός των άλλων- αναγράφονται οι Πιστωτικές Μονάδες Επαγγελματικής Εκπαίδευσης
και Κατάρτισης [βλ. Ευρωπαϊκό Σύστημα Πιστωτικών
Μονάδων (ECVET) και Εθνικός
Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.)]:
Discrimination into discrimination, δηλαδή διάκριση εντός
της διάκρισης. Παράδειγμα:
Ένταξη προσφύγων/μεταναστών στο ελληνικό σχολείο (διάκριση) – Κορίτσι,
Μουσουλμάνα, με άνεργους γονείς (διάκριση εντός της διάκρισης).
Κάτι ανάλογο θεωρώ ότι θα επικυρώσει ο προς ψήφιση Κώδικας, με την προσθήκη
2 νέων κλάδων Δικαστ. Υπαλλήλων-Βοηθών (!) Δικαστών [βλ. https://ende.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8%ce%bf%cf%8d%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%8e%ce%bd/], με την αυξημένη
μοριοδότηση του Πτυχίου Νομικής, έναντι των λοιπών πτυχίων, με την μοριοδότηση 100 μονάδων σε σεμινάριο
και 200 μονάδων σε συνέντευξη! Και κάποια ακόμη στα "ψιλά γράμματα"....
Από το 2002, λοιδορηθήκαμε ως αλαζόνες «πτυχιούχοι» που δεν μας
τα είπαν καλά, γιατί «εδώ κάνουμε όλοι την ίδια δουλειά». Χαρακτηριστήκαμε ανεδαφικοί
όταν ζητούσαμε επιμόρφωση και καθηκοντολόγιο με τον διορισμό μας. Διασπαστικοί όταν μιλήσαμε για ανεξαρτησία της Γραμματείας. Αντιδραστικοί όταν ζητούσαμε υπαγωγή στον δημοσιο-υπαλληλικό κώδικα. Κατηγορηθήκαμε ως αντισυναδελφικοί όταν αναρωτηθήκαμε για την αναγκαιότητα "προϊσταμένων
με ανάθεση", αλλά κυρίως όταν τολμήσαμε -με 18 χρόνια πραγματική προϋπηρεσία στα
Δικαστήρια- να κριθούμε ως Προϊστάμενοι τμημάτων από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Ρομαντικοί όταν μιλήσαμε για προσωπικά δεδομένα και δέσμευση παραβόλων με προσωπικούς κωδικούς taxisnet. Διαχρονικά πολυφωνικοί με ενιαία ψηφοδέλτια, με συναδέλφους Ιδ.Α.Χ., ΑΣΕΠ '98 στα Δ.Σ. του Συλλόγου μας. Και η δουλειά, δουλειά! Ποσοτική και ποιοτική, χειρόγραφη και ηλεκτρονική.... Και σε απαιτητικά τμήματα και σε εξειδικευμένα τμήματα και... και.. και...
Κρίσιμος αστερίσκος 1* Τα στοιχεία είναι ατομικά και συλλογικά βιωμένα από την γράφουσα- και σε καμία περίπτωση συγκριτικά προς άλλες κατηγορίες συναδέλφων υπαλλήλων!
Κρίσιμος αστερίσκος 2** Τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα δεν αποτελούν "πανάκεια", αποτελούν όμως ένα μετρήσιμο μέγεθος, μια βάση εκκίνησης. Και ο Ν. 2812/2000 ακόμη αναφέρεται σε συνεκτίμηση, χωρίς να προκρίνει κάποιο κριτήριο.
Ο προβληματισμός μου λοιπόν, είναι ο εξής: Πόσο θα χαμηλώσουμε τον πήχυ; Πόση «ιδρυματοποίηση»
και κοινωνικό αυτοματισμό θα ανεχτούμε ακόμη; Το θέμα εκφεύγει της εργασιακής αξιοπρέπειας και θίγει πια την ατομική αξιοπρέπεια, τα προσωπικά μας όρια.
Πόσο δομημένη να είναι συνέντευξη, συναδέλφισσα και συνάδελφε; Θα ζητείται
πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης; Πιστοποιητικό εμβολιασμού;
Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων; Συστατικές επιστολές; Πόσο «μαστίγιο» θα ανεχτείς, χωρίς καν καρότο;
Πόση «ατομική διαπραγμάτευση»; Πόσος «νόμος
και τάξη» για να γίνεις και συ ένα μικρό αφεντικό; Θα είσαι ικανοποιημένος όταν ο υφιστάμενος- συνάδελφός σου (ΠΕ Πληροφορικής λ.χ.) αμοίβεται σκάρτα 900 ευρώ;
Τι ωραία που τα έλεγε η Ναόμι στο Δόγμα του Σοκ, αλλά ήταν τεράστιο το
βιβλίο και σου προκαλούσε θλίψη… Αφού είναι «περίοδος εκπτώσεων», δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Αφού δέχεσαι την περιστολή ατομικών ελευθεριών και την απαγόρευση των συναθροίσεων… Αφού
αποδέχεσαι την «υποχρεωτική» συνεπιμέλεια του παιδιού σου με έναν πιθανώς
κακοποιητικό γονιό…. Αφού θα αποδεχτείς την πανεπιστημιακή αστυνομία, γιατί όχι
και την δικαστική προσεχώς; Αφού συνάδελφε συνδικαλιστή, μόνος σου απαξιώνεις τον θεσμικό σου ρόλο... Αφού χρειάζεσαι τον τίτλο του διακριτού υπαλλήλου
που εργάζεται σε ειδικές συνθήκες (χωρίς «ειδικών συνθηκών»)... Αφού η ταξικότητα δεν απαντάει... Αφού νιώθεις πιο κοντά στο δικαστή, παρά στην καθαρίστρια... Αφού «δε χωράς
πουθενά» και πόσο μάλλον στον δημοσιο-υπαλληλικό... Αφού έπρεπε (;) να ανακαλύψεις
ξανά την Αμερική και να μας αφήσεις παρακαταθήκη την οπισθοδρόμηση...
Τον νέο Κώδικα που είναι «μια κάποια λύσις» δεν θα
αποδεχτείς;
Αμάντα Ταξιάρχου #xwris.synainesi.einai.viasmos
Καλή Χρονιά με Υγεία, Αγάπη και Πρόοδο!