Διαβάζοντας τα σχόλια στη διαβούλευση για τον νέο Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων (και ειδικά το τελευταίο «Δόκιμοι Υπάλληλοι 1Κ/2017») http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=14442&cpage=2&unapproved=14289&moderation-hash=6089c7678ce544f5b93618945694aa3a#comments
Αναδύθηκε ένας όρος που συνάντησα πέρυσι, χάρη σ’ ένα επιμορφωτικό σεμινάριο του Πανεπιστημίου Αιγαίου (αυτά που είναι
σίγουρα «μη συναφή» με την εργασία του/της Δικαστ. Υπαλλήλου και που απονέμει
πιστοποιητικό επιμόρφωσης, όπου -εκτός των άλλων- αναγράφονται οι Πιστωτικές Μονάδες Επαγγελματικής Εκπαίδευσης
και Κατάρτισης [βλ. Ευρωπαϊκό Σύστημα Πιστωτικών
Μονάδων (ECVET) και Εθνικός
Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.)]:
Discrimination into discrimination, δηλαδή διάκριση εντός της διάκρισης. Παράδειγμα: Ένταξη προσφύγων/μεταναστών στο ελληνικό σχολείο (διάκριση) – Κορίτσι, Μουσουλμάνα, με άνεργους γονείς (διάκριση εντός της διάκρισης).
Κάτι ανάλογο θεωρώ ότι θα επικυρώσει ο προς ψήφιση Κώδικας, με την προσθήκη
2 νέων κλάδων Δικαστ. Υπαλλήλων-Βοηθών (!) Δικαστών [βλ. https://ende.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8%ce%bf%cf%8d%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%8e%ce%bd/], με την αυξημένη
μοριοδότηση του Πτυχίου Νομικής, έναντι των λοιπών πτυχίων, με την μοριοδότηση 100 μονάδων σε σεμινάριο
και 200 μονάδων σε συνέντευξη! Και κάποια ακόμη στα "ψιλά γράμματα"....
Από το 2002, λοιδορηθήκαμε ως αλαζόνες «πτυχιούχοι» που δεν μας τα είπαν καλά, γιατί «εδώ κάνουμε όλοι την ίδια δουλειά». Χαρακτηριστήκαμε ανεδαφικοί όταν ζητούσαμε επιμόρφωση και καθηκοντολόγιο με τον διορισμό μας. Διασπαστικοί όταν μιλήσαμε για ανεξαρτησία της Γραμματείας. Αντιδραστικοί όταν ζητούσαμε υπαγωγή στον δημοσιο-υπαλληλικό κώδικα. Κατηγορηθήκαμε ως αντισυναδελφικοί όταν αναρωτηθήκαμε για την αναγκαιότητα "προϊσταμένων με ανάθεση", αλλά κυρίως όταν τολμήσαμε -με 18 χρόνια πραγματική προϋπηρεσία στα Δικαστήρια- να κριθούμε ως Προϊστάμενοι τμημάτων από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Ρομαντικοί όταν μιλήσαμε για προσωπικά δεδομένα και δέσμευση παραβόλων με προσωπικούς κωδικούς taxisnet. Διαχρονικά πολυφωνικοί με ενιαία ψηφοδέλτια, με συναδέλφους Ιδ.Α.Χ., ΑΣΕΠ '98 στα Δ.Σ. του Συλλόγου μας. Και η δουλειά, δουλειά! Ποσοτική και ποιοτική, χειρόγραφη και ηλεκτρονική.... Και σε απαιτητικά τμήματα και σε εξειδικευμένα τμήματα και... και.. και...
Κρίσιμος αστερίσκος 1* Τα στοιχεία είναι ατομικά και συλλογικά βιωμένα από την γράφουσα- και σε καμία περίπτωση συγκριτικά προς άλλες κατηγορίες συναδέλφων υπαλλήλων!
Κρίσιμος αστερίσκος 2** Τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα δεν αποτελούν "πανάκεια", αποτελούν όμως ένα μετρήσιμο μέγεθος, μια βάση εκκίνησης. Και ο Ν. 2812/2000 ακόμη αναφέρεται σε συνεκτίμηση, χωρίς να προκρίνει κάποιο κριτήριο.
Ο προβληματισμός μου λοιπόν, είναι ο εξής: Πόσο θα χαμηλώσουμε τον πήχυ; Πόση «ιδρυματοποίηση»
και κοινωνικό αυτοματισμό θα ανεχτούμε ακόμη; Το θέμα εκφεύγει της εργασιακής αξιοπρέπειας και θίγει πια την ατομική αξιοπρέπεια, τα προσωπικά μας όρια.
Πόσο δομημένη να είναι συνέντευξη, συναδέλφισσα και συνάδελφε; Θα ζητείται
πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης; Πιστοποιητικό εμβολιασμού;
Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων; Συστατικές επιστολές; Πόσο «μαστίγιο» θα ανεχτείς, χωρίς καν καρότο;
Πόση «ατομική διαπραγμάτευση»; Πόσος «νόμος
και τάξη» για να γίνεις και συ ένα μικρό αφεντικό; Θα είσαι ικανοποιημένος όταν ο υφιστάμενος- συνάδελφός σου (ΠΕ Πληροφορικής λ.χ.) αμοίβεται σκάρτα 900 ευρώ;
Τι ωραία που τα έλεγε η Ναόμι στο Δόγμα του Σοκ, αλλά ήταν τεράστιο το βιβλίο και σου προκαλούσε θλίψη… Αφού είναι «περίοδος εκπτώσεων», δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Αφού δέχεσαι την περιστολή ατομικών ελευθεριών και την απαγόρευση των συναθροίσεων… Αφού αποδέχεσαι την «υποχρεωτική» συνεπιμέλεια του παιδιού σου με έναν πιθανώς κακοποιητικό γονιό…. Αφού θα αποδεχτείς την πανεπιστημιακή αστυνομία, γιατί όχι και την δικαστική προσεχώς; Αφού συνάδελφε συνδικαλιστή, μόνος σου απαξιώνεις τον θεσμικό σου ρόλο... Αφού χρειάζεσαι τον τίτλο του διακριτού υπαλλήλου που εργάζεται σε ειδικές συνθήκες (χωρίς «ειδικών συνθηκών»)... Αφού η ταξικότητα δεν απαντάει... Αφού νιώθεις πιο κοντά στο δικαστή, παρά στην καθαρίστρια... Αφού «δε χωράς πουθενά» και πόσο μάλλον στον δημοσιο-υπαλληλικό... Αφού έπρεπε (;) να ανακαλύψεις ξανά την Αμερική και να μας αφήσεις παρακαταθήκη την οπισθοδρόμηση...
Τον νέο Κώδικα που είναι «μια κάποια λύσις» δεν θα αποδεχτείς;
Αμάντα Ταξιάρχου #xwris.synainesi.einai.viasmos
Καλή Χρονιά με Υγεία, Αγάπη και Πρόοδο!
Άψογες οι παρατηρήσεις του άρθρου. Δεν υπάρχει ιδιαιτερότητα στον κλάδο μας επί της ουσίας. Είμαστε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Μας προσλαμβάνουν και μας πληρώνουν όπως και τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Τι δεν καταλαβαίνουμε;;; Το ότι συνεργαζόμαστε με δικαστές, δεν μας κάνει ούτε ιδιαίτερους, ούτε ξεχωριστούς. Μόνο απομονωμένους και εσωστρεφείς μας κάνει. Επιπλέον, νομιμοποιεί την παραφροσύνη, την αναξιοκρατία και την αδικία. Αυτό το γκέτο που έφτιαξαν και πάσει θυσία θέλουν να διατηρήσουν, βολεύει μόνο τους επαγγελματίες συνδικαλιστές και τους Προϊσταμένους-Καλιγούλες του κλάδου που λυμαίνονται χρόνια το χώρο των δικαστηρίων. Το παιχνίδι είναι καλά στημένο χρόνια τώρα. Ούτε χρειαζομαστε το νέο διχασμό που επιχειρείται με τους νέους κλάδους Επίκουρων και Τεκμηρίωσης. Να ενωθούμε με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους χρειάζεται και να αγωνιστούμε μαζί τους για καλύτερες συνθήκες εργασίας και για καλύτερο μισθολόγιο. Οι μαθητευόμενοι μάγοι της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής έπαιξαν στην ουσία με το μέλλον μας. Ας μη το δεχθούμε. Μόνη λύση, για να βγει ο κλάδος από το αδιέξοδο που πάνε στήσουν οι μαθητευόμενοι μάγοι, είναι η πλήρης εναρμόνιση με το δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι δικαστική υπάλληλος ΠΕ κατηγορίας στην πολιτική-ποινική δικαιοσύνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με τον νέο κώδικα οι δικαστικοί υπάλληλοι αντιμετωπίζονται ως ιδιαίτερη κατηγορία υπαλλήλων, λόγω της θεσμικής τους ιδιότητας ως αρωγών της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Κωμικό; Ανεδαφικό; Ουτοπικό; Θα ήταν όλα τα παραπάνω, αν δεν ήταν κυρίως τραγική ειρωνεία. Βεβαίως, αποτελούμε «ιδιαίτερη» κατηγορία υπαλλήλων, όχι όμως γιατί θεωρούμαστε αρωγοί της δικαιοσύνης αλλά γιατί είμαστε συμμέτοχοι άρα και συνένοχοι στον παραλογισμό αυτής της δήθεν ιδιαιτερότητας που μόνο δεινά έχει επιφέρει στον κλάδο μας. Όχι, δεν χρειάζεται να αποτελούμε ιδιαίτερη κατηγορία γιατί όπως η δικαιοσύνη δεν χρειάζεται το Δ κεφαλαίο για να είναι ανεξάρτητη, έτσι και οι δικαστικοί υπάλληλοι δεν χρειάζονται τέτοιου είδους «υποστήριξη» για να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Αρωγοί της δικαιοσύνης είμαστε εκ πεποιθήσεως και εκ συνειδήσεως.
Είμαστε από τους ελάχιστους κλάδους του δημοσίου που εργαζόμαστε υποχρεωτικά υπερωριακά, χωρίς να πληρωνόμαστε. Σε όλους τους βαθμούς οι συνάδελφοι καθημερινά στενάζουμε εξαιτίας των πολλών κενών οργανικών θέσεων και όμως εργαζόμαστε με αφοσίωση, με συναδελφικότητα, με προσήλωση στο καθήκον και την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο. Γιατί αν θέλουμε να κάνουμε λόγο για «ιδιαίτερη» κατηγορία, αυτή είναι η μοναδική ιδιαιτερότητά μας: ότι όλοι δουλεύουμε ατελείωτα, άλλοι στα γραφεία μας, άλλοι παίρνοντας δικογραφίες στο σπίτι, άλλοι κάνοντας ατέλειωτες υπερωρίες στις έδρες ή στην ανάκριση αργίες και Σαββατοκύριακα.
Εμείς οι δήθεν νεότεροι, σχεδόν 20 έτη υπηρεσίας μετράω, όλοι ΠΕ κατηγορίας με πολλά τυπικά προσόντα, μορφωθήκαμε και επιμορφωνόμαστε συνεχώς, εργαζόμασταν και εργαζόμαστε, περιμέναμε και ελπίζαμε ότι κάτι θα αλλάξει με τον νέο κώδικα προς το καλύτερο. Εις μάτην…
Δεν έχουμε ανάγκη τέτοιον κώδικα δικαστικών υπαλλήλων που δεν προστατεύει αλλά καταβαραθρώνει τα δικαιώματά μας. Ειδικότερα, αφού όσον αφορά το μισθολόγιο έχουμε αυτό του δημοσίου, τότε πρέπει να εναρμονιστούμε και σε άλλους τομείς με τις αντίστοιχες ρυθμίσεις του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Υπαλληλικού Κώδικα) , όπως στην κινητικότητα, τη συνυπηρέτηση, την επιλογή Προϊσταμένων υπηρεσιών. Το 2001, πριν είκοσι χρόνια δηλαδή, για το διορισμό θεωρήθηκε απαραίτητο το πτυχίο, το μεταπτυχιακό, η άριστη γνώση ξένων γλωσσών και η γνώση χρήσης υπολογιστών. Σήμερα, το 2021 όλα αυτά μαζί μετρούν ίσως μέχρι και 50 μόρια, ενώ προηγείται και πάλι η αρχαιότητα, το σεμινάριο και η συνέντευξη. Τα τυπικά προσόντα υποχωρούν και εκμηδενίζονται, τα πανεπιστημιακά πτυχία, ο κόπος, τα χρόνια διαβάσματος εξαϋλώνονται. Ενώ το υπόλοιπο δημόσιο κάνει λόγο για εκσυγχρονισμό, στα δικαστήρια επικρατεί η οπισθοδρόμηση και ο αναχρονισμός. Εφόσον η δημόσια διοίκηση είναι ενιαία και είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, πρέπει και στο άρθρο Επιλογής Προϊσταμένων να ακολουθήσουμε τις ρυθμίσεις του κώδικα δημοσίων υπαλλήλων.
Πρέπει όσοι ανήκουμε στο υπουργείο δικαιοσύνης να μην είμαστε μόνο δίκαιοι αλλά και δικαιωμένοι…
Γιατί …
ΌΡΚΟΝ ΟΜΝΥΩ…….ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΕΝ ΤΩ ΒΙΩ!
Πραγματικά είμαστε "ιδιαίτερη" κατηγορία υπαλλήλων γιατι ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού στον υπόλοιπο δημοσιο τομέα δεν υπάρχει τέτοια αναξιοκρατία, ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού δεν απαξιώνονται τόσο τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά, ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού δεν αποτελεί μειονέκτημα το να είσαι ΠΕ και προσόν να είσαι ΔΕ, ΠΑΝΤΟΥ υπάρχει αλλαγή σ'αυτήν την παλιά νοοτροπία του παλιού και συνεπως έμπειρου και ικανού υπαλλήλου σε αντίθεση με τον νέο πτυχιούχο και συνεπώς ΠΑΝΤΑ άπειρο και ανίκανο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόση ακόμα απογοήτευση με το δήθεν "νέο" Κώδικα δικαστικών υπαλλήλων!!Είναι πιο αναχρονιστικός από τον προηγούμενο που εσφαλμένα τελικά πιστεύαμε ότι όμοιός του δε θα υπάρξει..Τουλάχιστον πριν υπήρχε και ο αόριστος ορος "συνεκτίμηση" τυπικών και ουσιαστικών προσόντων που άφηνε χώρο σε ανοιχτά μυαλά να τον χρησιμοποιήσουν οπως πίστευαν ενίοτε ...Τώρα όμως δεν υπάρχει τίποτα που να αφήνει περιθώριο για κάτι διαφορετικό από απλή πρόσθεση μορίων με εύνοια ΠΑΝΤΑ στο "παλιό καλό κρασί"...Να χαιρόμαστε την "ιδιαιτερότητά" μας!!!
Συμφωνώ με όλα όσα γράφτηκαν και για την δήθεν ιδιαιτερότητα μας και για την οπισθοδρομικότητα του νέου κώδικα και νομίζω ότι γνωρίζουμε πώς και γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα..Ήταν κάτι που ενορχηστρώθηκε για να εξυπηρετήσει την κατηγορία που αδικήθηκε κατάφωρα, γιατί δεν μπορεί πλέον χωρίς πτυχίο να λαμβάνει ανάλογο μισθό της ΠΕ μηδέν κατηγορίας, δλδ. του ΔΕ με μηδενικό πτυχίο, μοναδική καινοτομία του κλάδου των Δικαστικών Υπαλλήλων..Μου προκαλεί ειλικρινή δυσφορία το γεγονός ότι τα ακαδημαϊκά, ήτοι απτά, πραγματικά και αποδεδειγμένα προσόντα μέρους των συναδέλφων παραγκωνίζονται από τον Νέο Κώδικα και θα μετράει σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό η συνέντευξη με τόσες μονάδες..Συμφωνώ, ότι ξεκάθαρα θα έπρεπε να αντλούμε πολλά άρθρα από τον Κώδικα των Δημοσίων υπαλλήλων που πραγματικά είναι προς το συμφέρον μας και θα μας εξυπηρετούσαν σε μεγάλο βαθμό..Λυπάμαι για όλους τους διορισμένους προ 20ετίας που βρίσκουμε συνέχεια απέναντι μας, γιατί κυρίως είναι μικροί και λίγοι και η μόνη τους χαρά είναι να πάνε καμία τσάντα πορτοκάλια ή πατάτες στο σπίτι κανενός Δικαστικού Λειτουργού για να νιώσουν και αυτοί σημαντικοί ή να κουβαλήσουν καμία τσάντα με δικογραφίες ως νέοι αχθοφόροι..Χαμερπείς συμπεριφορές, γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού των περισσότερων, να βοηθήσουν έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να κουβαλήσει το φορτίο του, να τον διευκολύνουν, αλλά να γίνουν αγαπητοί και αναγκαίοι με όποιον τρόπο..Λυπάμαι για όσα περιγράφω, αλλά είναι αληθινά περιστατικά που έχω δει με τα μάτια μου..Αλλά πιο πολύ ακόμα λυπάμαι για τον νέο κώδικα μας..
ΑπάντησηΔιαγραφή